วันอาทิตย์ที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2558

บทที่1

บทที่1
บทนำ

ที่มาและความสำคัญ
การทดลองวิทยาศาสตร์รอบตัวในปัจจุบันเราสามารถทำการทดลองได้มากมาย ไม่ว่าจะเป็นการทดลองเกี่ยวกับแรง การผสมสารต่างๆ เป็นต้น ซึ่งสิ่งของบางชนิด ไม่ก่อให้เกิดอันตรายและทำให้เกิดความสนุกสนานอีกด้วย สิ่งที่เราเห็นได้บ่อยที่สุดคือ การทำฟองสบู่ แต่ฟองสบู่ที่ผสมแต่น้ำเปล่ากับน้ำสบู่นั้น เกิดฟองได้ไม่ใหญ่และไม่แข็งแรง ทำให้ฟองสบู่แตกเร็ว ผู้จัดทำจึงได้เลือกปัญหานี้มาศึกษา   การจัดทำโครงงานนี้จัดทำขึ้นเพื่อศึกษาส่วนผสมของสารเคมีต่างๆที่หาง่ายและอยู่รอบตัวเรา  ที่ทำให้ฟองสบู่อยู่ได้นานขึ้น  รวมถึงวัดแรงตึงผิวของฟองสบู่ที่ผสมสารเคมีแตกต่างกันออกไป ซึ่งสามารถนำไปทดลองเองได้โดยไม่เกิดอันตราย

จุดมุ่งหมาย
1.เพื่อศึกษาสารที่ผสมในน้ำสบู่แล้วทำให้น้ำสบู่มีแรงตึงผิวมากที่สุด
2.เพื่อศึกษาอัตราส่วนของน้ำตาลที่เหมาะสมที่สุด ที่ทำให้ฟองสบู่ที่เกิดขึ้นมีแรงตึงผิวมากที่สุด
3.เพื่อศึกษาอุณหภูมิของน้ำตาลที่เหมาะสมที่สุด ที่ทำให้ฟองสบู่ที่เกิดขึ้นมีแรงตึงผิวมากที่สุด

สมมุติฐานที่เกี่ยวข้อง
ตอนที่1 เพื่อศึกษาสารที่ผสมในน้ำสบู่แล้วทำให้น้ำสบู่มีแรงตึงผิวมากที่สุด
สมมุติฐาน   ในอัตราส่วนที่เท่ากันน้ำสบู่ที่ผสมสารลดแรงตึงผิวต่างกันมีผลทำให้แรงตึงผิวต่างกัน
ตัวแปรต้น น้ำสบู่
ตัวแปรตาม แรงตึงผิวที่ต่างกัน
ตัวแปรควบคุม  ชนิดของน้ำยาล้างจาน  ปริมาณของกลีเซอรอล  น้ำตาล และแป้ง  ระยะในการทดลอง


ตอนที่2 เพื่อศึกษาอัตราส่วนของน้ำตาลที่เหมาะสมที่สุด ที่ทำให้น้ำสบู่มีแรงตึงผิวมากที่สุด
สมมุติฐาน    น้ำสบู่ที่ผสมน้ำตาลในอัตราส่วนที่ต่างกันมีผลทำให้แรงตึงผิวต่างกัน
ตัวแปรต้น น้ำตาลในอัตราส่วนที่ต่างกัน
ตัวแปรตาม แรงตึงผิวที่ต่างกัน
ตัวแปรควบคุม  ชนิดของน้ำยาล้างจาน ชนิดของน้ำตาล  ปริมาณน้ำสบู่  ระยะเวลาในการทดลอง

ตอนที่3 เพื่อศึกษาอุณภูมิของน้ำตาลที่เหมาะสมที่สุด ที่ทำให้น้ำสบู่มีแรงตึงผิวมากที่สุด
สมมุติฐาน   น้ำสบู่ที่ผสมน้ำตาลในอุณภูมิต่างกันมีผลทำให้แรงตึงผิวต่างกัน
ตัวแปรต้น น้ำตาลในอุณหภูมิที่ต่างกัน
ตัวแปรตาม แรงตึงผิวที่ต่างกัน
ตัวแปรควบคุม ชนิดของน้ำยาล้างจาน ความเข้มข้นของน้ำตาล ระยะเวลาในการทดลอง




ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น